Zakażenie bakteriami jest jedną z najczęstszych przyczyn infekcji pochwy i sromu. Dlaczego tak się dzieje? Jest to najczęściej skutek zbyt małej ilości pożytecznych bakterii – pałeczek kwasu mlekowego, których naturalnym środowiskiem życia jest kobieca pochwa.
Obecność pałeczek kwasu mlekowego jest gwarancją prawidłowego, kwaśnego, wynoszącego 3,5 – 4,5 pH odczynu pochwy. Kwas mlekowy, produkt przemiany materii tych drobnoustrojów, działa zakwaszająco na okolice intymne. Kwaśny odczyn w pochwie czyni z niej środowisko wrogie dla mikrobów mogących wywoływać choroby i stany zapalne. Jeżeli jednak, z jakiegoś powodu, liczba pałeczek kwasu mlekowego maleje, pH pochwy rośnie i przestaje być barierą dla rozwoju chorobotwórczych drobnoustrojów.
Przyczyny spadku ilości dobroczynnych bakterii kwasu mlekowego wiążą się z okresowym zmniejszeniem odporności, który mogą spowodować czynniki takie jak: antybiotykoterapia, stres, infekcje bakteryjne innych narządów ciała, a także zmiany hormonalne wywołane menopauzą, ciążą czy karmieniem piersią. Zakażeniu sprzyja również niewłaściwa higiena i mycie się środkami, które zaburzają naturalny odczyn. Kiedy naturalna równowaga mikroflory układu płciowo-moczowego zostaje zachwiana, dochodzi do namnożenia bakterii, takich jak paciorkowiec i Coli, co prowadzi do infekcji, której objawem jest zapalenie. Fizyczne objawy stanu zapalnego to świąd i pieczenie. Sygnałem, na który należy także zwrócić uwagę, jest zmieniona wydzielina z pochwy, która przybiera białawy lub szarawy kolor i wydaje nieprzyjemną rybią woń. Kiedy zapalenie obejmuje również cewkę moczową, dołącza do tego pieczenie i ból podczas oddawania moczu i uczucie parcia. Infekcja wywołana chorobotwórczymi drobnoustrojami to inaczej waginoza bakteryjna. Jej rozpoznanie jest możliwe tylko u lekarza ginekologa. Zbada on odczyn pochwy i zrobi posiew na bakterie, które skolonizowały okolice intymne. Dopiero takie działanie umożliwi postawienie diagnozy.
Leczenie bakteryjnego zapalenia pochwy obejmuje przyjmowanie antybiotyków oraz leków do stosowania miejscowego, takich jak maści i probiotyki. Którykolwiek z wymienionych objawów, jeżeli zostanie zaobserwowany, powinien zostać skonsultowany z ginekologiem. Tylko lekarz może właściwie rozpoznać chorobę i zaordynować odpowiednie leczenie. Waginoza pozostawiona sama sobie może zainfekować inne obszary układu rozrodczego, takie jak szyjka macicy, macica i jajniki albo układ moczowy, prowadząc do poważnych konsekwencji dla zdrowia.
Utrzymanie właściwego, kwaśnego pH pochwy jest kluczem do dobrego stanu zdrowia okolic intymnych. Każda kobieta może wspomóc swój organizm stosując lek Lactovaginal®, który, aplikowany podczas stanu zapalnego , a także profilaktycznie, wpływa na namnożenie dobroczynnych bakterii. Skład leku to przede wszystkim liofilizowane pałeczki kwasu mlekowego. Jest to preparat dopochwowy, a więc działa na miejscu, normalizując i stabilizując odczyn pH. Profilaktyczne przyjmowanie leku chroni kobietę przed infekcjami, nie tylko bakteryjnymi, ale również grzybiczymi.
W przypadku wątpliwości dotyczących profilaktyki stanów zapalnych lub ich leczenia należy udać się do lekarza ginekologa, który rozwieje wszystkie wątpliwości i wskaże najlepszą kurację.
*W badaniach in vitro potwierdzono gatunkowo swoistą oporność pałeczek Lactobacillus rhamnosus 573 na kotrimoksazol i metronidazol, dlatego Lactovaginal można stosować w trakcie leczenia tymi lekami.
Przed użyciem zapoznaj się z ulotką, która zawiera wskazania, przeciwwskazania, dane dotyczące działań niepożądanych i dawkowania oraz informacje dotyczące stosowania produktu leczniczego, bądź skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą, gdyż każdy lek niewłaściwie stosowany zagraża Twojemu życiu lub zdrowiu.
